فریبا یوسفی ضمن ارائه توضیحی درباره برگزاری نخستین هنرواره ملی «روایت جهاد» از این می‌گوید که شعر و موسیقی اغلب زودتر از سایر هنرها وارد میدان می‌شوند و در همراهی با مردم، آوای همدلی سر می‌دهند.
داور بخش شعر نخستین هنرواره ملی «روایت جهاد» و شاعر درباره هدف ازبرگزاری نخستین دوره این هنرواره به ایسنا گفت: «روایت جهاد»، یک تلاش هنری برای روایت و برجسته‌سازی از رویارویی مردم با بیماری کرونا و مبارزه با آن است و قصد دارد فداکاری و زحمات تمام افراد جامعه را در قالب‌های مختلف به تصویر بکشد. نقش مردم در ایجاد سد مستحکم در برابر همه‌گیری این بیماری، نقش بسیار موثری بود که می‌بایست به هر شکل به آن توجه ویژه می‌شد و بی‌تردید هر نهاد یا سازمانی با توجه به ظرفیت‌ها و امکانات خود می‌توانست و می‌بایست وظیفه مسئولانه، وطن‌دوستانه و هم‌وطن‌دوستانه خود را در زمینه تبلیغ و ترویج درستی‌ها و راستی‌های عملکرد مردمی در این عارضه فراگیر، انجام دهد.
او افزود: هنرمندان نیز از این قاعده مستثنی نبودند، بنابراین انتشار فراخوانی با عنوان هنرواره ملی «روایت جهاد»، دسته‌های گوناگونی از هنرمندان را به آفرینش اثر در راستا تلاش مردمی در عرصه مواسات و مبارزه با کرونا دعوت کرد و در این موضوع نقش نوجوانان و دانش‌آموزان، دانشجویان، دانشگاه‌ها، روحانیون، زنان، خانواده، اصناف بازار، گروه‌های مردمی و جهادی، گروه‌های فرهنگی و هنری، گروه‌های علمی و دانش‌بنیان، مساجد و پایگاه‌های بسیج و هیئت‌های مذهبی و غیره مورد توجه قرار گرفته است. در همین باره از هنرمندان خواسته شد با این رویکرد اثر هنری خود را بیافرینند.
یوسفی درباره سطح کیفی شعرهای ارسال‌شده به دبیرخانه خاطرنشان کرد: تعداد اشعار رسیده به این فراخوان هنری در مقایسه با سایر جشنواره‌ها قابل قبول و خوب است. عموما حضور هنرمندان و شاعران در فراخوان‌های ادبی وابسته به میزان اطلاع‌رسانی از طریق رسانه‌ها متفاوت است در این فراخوان هنری نیز تعداد اشعار رسیده، مطابق سطح انتظار بوده است.
داور بخش شعر نخستین هنرواره «روایت جهاد»، در ادامه درباره نحوه حمایت از افراد برگزیده در بخش شعر گفت: بنده در جایگاه یک داور که وظیفه بررسی اشعار و انتخاب بهترین آثار را دارم، از نظر اجرایی نمی‌توانم نقشی در برنامه‌های آتی این فراخوان داشته باشم، اما از آنجا که نمی‌توان نگاهی غیرمسئولانه و غیرمشفقانه به شاعران شرکت‌کننده و به ویژه برگزیدگان این رویداد هنری داشت و از طرفی به‌دلیل داشتن مسئولیت داوری در بخش شعر، می‌توانم به مسئولان اجرایی این رویداد پیشنهاد بدهم تا برنامه‌های متنوع و متعددی برای برگزیدگان شعر تدارک ببینند، برای مثال برگزاری جلساتی برای ملاقات این شاعران با کادر پزشکی سراسر کشور و شعرخوانی این شاعران در این جلسات به منظور ابراز همدلی و سپاسگزاری از آنان، یا برگزاری اختتامیه در حضور گروه‌های جهادی مردمی و شعرخوانی شاعران در حضور آنان و لذا حمایت‌هایی که به هر شکل سبب تقویت انگیزه شاعران برای آفرینش آثار موثر در چنین موضوعاتی باشد.
او ضمن بیان این‌که یک هنرواره یا جشنواره هنری، با برگزاری مراسم اختتامیه، خاتمه نیابد، بلکه اثر آن همواره در پیشبرد اهداف آن هنرواره در کار باشد، درباره تاثیرگذاری نقش هنر در راستای رفع بحران‌های اجتماعی اظهار کرد: بحران‌های اجتماعی عموما در مواجهه اول می‌توانند موجب تزلزل روحیه و دشواری‌های گوناگون در زندگی عادی و روزمره مردم باشند و امور معمول زندگی را از روال طبیعی و وضعیت عادی خارج کنند، به میزان همین دشواری‌ها و خروج از شرایط عادی، هنر در انواع و شاخه‌های گوناگون می‌تواند از همان آغاز نقش تسکین‌بخشی و التیام‌گر خود را آغاز کند. هنرهایی مانند شعر و موسیقی که عموم مردم می‌توانند با آن مربوط باشند و از آن به فراخور حال و ظرفیت خود بهره بگیرند، اغلب زودتر از سایر هنرها وارد میدان می‌شوند و در همراهی با مردم، آوای همدلی سر می‌دهند.
این شاعر سپس درباره نقش رسانه در تقویت روحیه مردم در برابر بحران‌های اجتماعی گفت: رسانه در روزگار ما تعریف و شکلی دیگر یافته است. امروز هر فردی به تنهایی از امکانات رسانه‌ای برخوردار است و البته گستره اثرگذاری این امکانات به توانمندی و هوش و مدیریت شخص و میزان تبحر و تجربه او وابسته است. در عین حال رسانه‌های جمعی نیز هنوز به‌قوت ایفای نقش می‌کنند، در شرایطی که بیش از یکسال مردم ایران و جهان با این بیماری شایع دست و پنجه نرم می‌کردند، رسانه‌ها بیش از هر چیز نقش خود را بر اطلاعات و اخبار مربوط به آن متمرکز کردند و با درجه‌ای خفیف‌تر، به روحیه‌بخشی به مردم نیز پرداختند. تقویت روحیه مردم با کمک رسانه‌های عمومی، در حد انتظار نبود اما نمی‌توان از حساسیت این عمل نیز غافل بود چرا که با توجه به نوع نگرش مردم ما، تمرکز بر روحیه‌بخشی، می‌توانست از اهمیت هشدارهای بهداشتی بکاهد در نتیجه، باید این بخش پررنگ‌تر جلوه می‌کرد تا اذهان متوجه خطر بزرگ عمومی باشند. اما هنر در رسانه قطعا می‌توانست در کاهش فشارهای روحی ناشی از این بحران بسیار موثر باشد.
یوسفی در پایان درباره نقش هنر در زمینه تقویت، وحدت و همدلی و بازه زمانی اثرگذاری آن در جامعه بیان کرد: زمانی‌که در یک اثر هنری شرحی از احوال مردم به بهترین و موثرترین شیوه ارائه می‌شود، آن اثر هنری به هدف خود نزدیک شده است. در واقع کار هنر انتقال موثر یک پیام به مخاطب است طوری که کاملا بر جان او بنشیند. این پیام لزوما پیام اخلاقی نیست، می‌تواند انتقال حال یا بیان زیبایی‌ها نیز باشد با این وصف اگر هدف یک هنرمند ایجاد وحدت و یکدلی میان مردم باشد، خواه‌ناخواه، این هدف در اثر هنری او تجلی خواهد یافت. در این زمینه نیز می‌توان به سرودها و نواهای دوران دفاع مقدس اشاره کرد. نمونه‌های تاریخی نیز برای این امر می‌توان بسیار برشمرد همچنان که رجزخوانی در هنگام جنگ‌ها ناظر به اثرگذاری بر روحیه دشمن و نهایتا غلبه یافتن بر او و پیروزی بوده است.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
