به محض ورود می‌خواهند که دوربین، گوشی و هر چیزی که می‌توان با آن تصویری از موزه «بتهوون» ثبت کرد را تحویل دهیم، همه را داخل کیسه‌ای پارچه‌ای می‌گذارند و آویزان می‌شود پشت در ورودی موزه.
به گزارش ایسنا، اینجا پلاک ۲۰، خیابان بونگاس در شهر بن، خانه یا موزه “بتهوون”، جایی نزدیک به «میدان بازار» بُن یا همان آلمان غربی سابق، که شاید یکی از محل‌های قابل نشانه‌گذاری برای رسیدن زودتر به این مکان تاریخی یعنی محل تولد بتهوون بزرگ باشد.
ساختمان خانه یا همان موزه بتهوون را حدود سال ۱۷۰۰ میلادی ساخته‌اند و امروز یکی از ۱۰۰ جاذبه گردشگری پربازدید آلمان و ۱۰ جاذبه گردشگری پربازدید شهر «بُن» محسوب می‌شود. مکانی تاریخی که ازدهم ماه می ۱۸۹۳ میلادی (۲۰ اردیبهشت ۱۲۷۲) آغاز به کار کرد و امروز بزرگترین مجموعه از آثار بتهوون در جهان است.
بازدید از خانه موزه حدود یک ساعت زمان نیاز دارد، طبقه اول و دوم را را به اسناد و تصاویر نقاشی شده او اختصاص داده‌اند و طبقه سوم وسایل شخصی اوست. از پیانو گرفته تا نت‌های موسیقی و دست خط‌های بتهوون از نت‌هایی که می‌نوشته، شاید حتی از سال ۱۸۰۵ وقتی برای نخستین بار «اپرای فیدیلیو» را – که داستانی از ماجراهای روی داده حین انقلاب فرانسه بود – نوشت و آن را اجرا کرد و به واسطه‌ی نقد منتقدانش، سال‌های بعد بارها این قطعه اپرا را بازنویسی کرد.
صدای پخش شده در اتاق‌ها و سالن‌های موزه، همه با الهام از کارهای اوست و این که با زمزمه‌ی این نت‌های موسیقی قرار باشد ویالون مخصوص او را که در ویترینی قرار داده شده، ببینیم. بیشتر بازدیدکنندگان زیادی ترجیح می‌دهند دقایقِ بیشتری از دیدن بقیه آثار را پشت این ویترین سپری کنند.
علاوه بر صدای سمفونی‌های بتهوون، سمفونی دیگری با حضور هر کدام از بازدیدکنندگان در خانه موزه هم به گوش می‌رسد، صدای چوب‌های این خانه‌ی چوبی زیر پای بازدیدکنندگان که برای برخی شاید قدری آرامش فضا را به هم بریزد.
آثار زیادی در خانه موزه به نمایش در نیامده‌اند، اما باز هم دل‌مان می‌خواهد دست کم یک فریم عکس از آن فضا را میهمان موزه‌های ایرانی کنیم اما اجازه‌ی تصویربرداری در این خانه موزه داده نمی‌شود و حتی اگر متوجه شوند که کسی در حال عکاسی یا فیلم‌برداری است، او را جریمه می‌کنند، قانونی که دست کم ما چیزی از آن سر در نیاوردیم. شاید به هاطر فروش محصولات جانبی موزه به گردشگران و شاید هم برای حفاظت بهتر از این بنای تاریخی و ارزشمند آلمانی‌ها.
از سوی دیگر، راه چاره‌ای برای درآمدزایی موزه ای خود دارند. همه‌ی این سوغات‌ها را می‌توان در مرکز انتشاراتی موزه خریداری کرد، در کنار سی دی سمفونی‌های او و تصاویر زیادی که به صورت کارت پستال نه فقط از خانه موزه بتهوون که از اثار تاریخی «بُن» به نمایش در امده‌اند، بلکه از قلم‌های سیاهی که روی بدنه‌شان را نت‌های موسیقی بتهوون پر کرده تا تصاویر مگنتی این موسیقیدان، جعبه‌های موزیکال و گرامافون‌های کوچکی را هر کدام می‌توان به عنوان یک سوغات فرهنگی به کشورهای مختلف برد.
شاید بتوان خانه موزه را یک مجموعه کامل از بتهوون در این شهر کوچک دانست. در کنار فضای موزه‌ای، مراکز تحقیقاتی مانند آرشیو بتهوون، سالن کنسرت، یک کتابخانه و انتشاراتی نیز قرار گرفته‌اند.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
