پژوهشگران آمریکایی، روش جدیدی برای تصویربرداری از تومورهای مغز ارائه دادهاند که میتواند به بررسی دقیقتر تومورها کمک کند.
به گزارش ایسنا و به نقل از مدیکالاکسپرس، “گلیوبلاستوما” (Glioblastoma)، به تومورهای پیچیده و بدخیم مغز گفته میشود که به سرعت رشد میکنند و از چندین نوع سلول تشکیل شدهاند. درمان گلیوبلاستوما حتی با درمانهای تهاجمی مانند جراحی، پرتودرمانی و شیمیدرمانی نیز دشوار است.
“خاویر اینتس” (Xavier Intes)، استاد مهندسی زیستی “موسسه پلیتکنیک رنسلیر” (RPI) با همکاری پژوهشگران دانشگاه “نورثایسترن” (NU) و “مدرسه پزشکی مانت ساینای” (ISMMS)، روشی ارائه دادهاند که با ادغام فناوری زیستچاپ و تصویربرداری از سلولهای گلیوبلاستوما، راهی کمهزینه برای بررسی رخدادهای درون بدن انسان ارائه میدهد.
اینتس گفت: ما به درک زیستشناسی و پیچیدگی گلیوبلاستوما نیاز داریم. آنچه اکنون در مورد گلیوبلاستوما میدانیم، پیچیدگی ترکیببندی آن است که در بیماران گوناگون، تفاوت دارد.
پژوهشگران برای ابداع مدل سهبعدی سلول تومور، جوهر زیستی سلولهایی را که از تومور خارج شده بودند، به دست آوردند و آنها را به همراه رگهای خونی چاپ کردند. عروق، امکان زنده ماندن و رشد بافت چاپ شده را فراهم کردند و به پژوهشگران امکان دادند تا بافت را مورد بررسی قرار دهند.
رگهای خونی که مورد چاپ زیستی قرار گرفتند، کانالهایی را ایجاد کردند تا دارو بتواند از میان آنها عبور کند. رساندن دارو به سلولهای گلیوبلاستوما، به خاطر وجود سد خونی مغز که مانع رسیدن دارو به مغز میشود، کار پیچیدهای است. از آنجا که این روش میتواند سد خونی مغز را با دقت بیشتری بررسی کند، ارزیابی تاثیر دارو را دقیقتر از تزریق مستقیم آن به سلولها انجام میدهد.
اینتس ادامه داد: این بخش منحصر به فردی از زیستچاپ است که قدرت بیشتری دارد و شباهت آن به رخدادهای درون بدن بیشتر است.
اینتس و گروهش برای بررسی این که آیا درمان به سلولهای گلیوبلاستوما میرسد و کارآیی دارد، روشی خاصی را ارائه دادهاند که میتواند به سرعت از بافت در سطح سلولی عکسبرداری کند و به سلولها نیز آسیبی نرساند.
اینتس افزود: ما یک فناوری جدید ابداع کردهایم که امکان بررسی عمیقتر را فراهم میکند و به ما امکان میدهد تا پیش از به کار بردن دارو، رشد و واکنش آنها نسبت به دارو را بررسی کنیم.
به گفته اینتس، ممکن است این روش بتواند کارآیی چندین دارو را به صورت همزمان مورد بررسی قرار دهد.
این پژوهش، در مجله “Science Advances” به چاپ رسید.
انتهای پیام
منبع: ایسنا