داستان دنباله‌دار "اوموآموآ"

به گزارش ایسنا و به نقل از نیو اطلس، ماهیت دقیق شیء عجیب میان ستاره‌ای موسوم به “اوموآموآ”(Oumuamua) به شکل یک راز باقی مانده است و تاکنون فرضیات زیادی شکل گرفته است، اما اکنون ستاره شناسان در دانشگاه ییل(Yale) و دانشگاه شیکاگو(Chicago) می‌گویند که این شیء یک نوع کاملاً جدید از اشیا موسوم به “یک کوه یخ هیدروژنی” است.

“اوموآموآ” در سال 2017 پس از آنکه به دور خورشید گشت، کشف شد و به سرعت با مشخص شدن مسیر آن معلوم شد که از متعلق به منظومه شمسی نیست و پس از گذراندن میلیون‌ها سال در فضای بین کهکشانی، این شیء اکنون در حال گذر از منطقه ما است.

اما منشأ آن، تنها موضوع عجیب درباره آن نیست. “اوموآموآ” برخلاف تقریباً اکثر سیارک‌ها و دنباله‌دارها که شکلی گرد و کروی دارند، به شکل یک سیگار برگ است که تخمین زده شده که در حدود 274 متر طول دارد. عجیب‌تر از همه اینکه ستاره شناسان شاهد شتاب گرفتن آن در حال خروج از منظومه شمسی بودند.

این‌ها همه باعث می‌شود “اوموآموآ” با هر چیزی که تاکنون دیده‌ایم، متفاوت باشد. پس در نهایت، “اوموآموآ” چیست؟ ابتدایی‌ترین پاسخ این بود که “اوموآموآ” یک دنباله‌دار یا سیارک است، اما این فرضیه‌ها مشخصه‌های عجیب “اوموآموآ” را توضیح نمی‌دهند، چرا که اگر یک دنباله‌دار باشد، با گرم شدن توسط خورشید باید از زیر سطح آن گاز آزاد شود که باعث شتاب آن می‌شود. اما پس چرا طول آن اینقدر بلند است؟

“اوموآموآ” می‌تواند بیشتر شبیه به سیارک باشد که یعنی قطعه‌ای از یک سیاره است که توسط یک برخورد نزدیک با یک ستاره جدا شده است. این فرضیه می‌تواند شکل عجیب “اوموآموآ” را توجیه کند. اما هنوز هم سوالات بی پاسخ زیادی درباره آن باقی مانده است. همانطور که اشاره شد، ستاره شناسان حتی بررسی کردند تا اطمینان حاصل کنند که “اوموآموآ” یک نوع سفینه فضایی بیگانه نباشد که سیگنال‌های رادیویی پخش می‌کند و در نهایت دریافتند که اینطور نیست.

به همین دلیل به این فکر کردند که “اوموآموآ” احتمالا یک شی‌ء کاملاً جدید باشد. به گفته محققان دانشگاه “ییل” و دانشگاه “شیکاگو”، “اوموآموآ” می‌تواند یک کوه یخ هیدروژنی باشد که در این صورت، همه ویژگی‌های عجیب “اوموآموآ” توجیه می‌شود.

این نظریه از این ناشی می‌شود که در هسته‌های متراکم ابرهای مولکولی در فضای عمیق، درجه حرارت می‌تواند به حدی کم شود که هیدروژن منجمد شود. سپس این کوه‌های یخی برای میلیون‌ها سال در فضا می‌چرخند تا زمانی که گذر از فاصله نزدیک با یک ستاره مانند خورشید به زندگی‌شان پایان دهد.

“گریگوری لافلین” سرپرست این مطالعه می‌گوید: از آنجا که “اوموآموآ” به خورشید نزدیک شد و گرمای آن را دریافت کرد، هیدروژن ذوب شده به سرعت از سطح یخی آن تبخیر شده و موجبات شتاب گرفتن آن را فراهم کرده است و همچنین شکل عجیب و غریب آن نیز می‌تواند به همین دلیل باشد؛ مانند یک قالب صابون که پس از استفاده مکرر کم کم نازک می‌شود.

اکنون برای بررسی دقیق “اوموآموآ” خیلی دیر شده است، زیرا در حال خروج از منظومه شمسی است و در حال حاضر در نزدیکی سیاره زحل قرار دارد. اما می‌توان منتظر اشیای میان ستاره‌ای در آینده بود تا آنها را به دقت مورد بررسی قرار داد.

یک شیء میان ستاره‌ای دیگر در سال 2019 کشف شد که نشان می‌دهد آنها رایج هستند و یک گروه از محققان موسسه فناوری ماساچوست(MIT) استفاده از فضاپیمایی را پیشنهاد کرده است که بتواند در مدت زمان کوتاهی برای رهگیری چنین بازدیدکنندگانی استفاده شود.

این مطالعه جدید برای انتشار در مجله Astrophysical Journal Letters پذیرفته شده است.

انتهای پیام