در روزگار کرونا نیازمند اکسیژن‌اند!

محمد بنی‌جواد، هنرمند صنایع دستی در گفت‌وگویی ایسنا درباره وضعیت هنرمندان این حوزه در دوران کرونا، با بیان اینکه «با توجه به اینکه تمام نمایشگاه‌ها در این مدت کنسل‌شده بودند، ضربه بزرگی به فعالان حوزه صنایع دستی وارد شد»، اظهار کرد: برگزاری این نمایشگاه‌ها در شهرهای مختلف به افزایش فروش و جلب مشتری از شهرهای مختلف بسیار کمک می‌کرد؛ این در حالی است که الان نزدیک به ۱۴ ماه می‌شود که هیچ نمایشگاهی برگزار نشده و متاسفانه حمایتی هم از ما صورت نگرفته است. 

او ادامه داد: قرار بود وام‌هایی به ما تعلق بگیرد که حداقل بتوانیم تا زمانی که وضعیت بهتر شود کسب و کارمان را سرپا نگه داریم، اما پس از اینکه ثبت نام کردیم، گفتند که باید منتظر بمانید تا وام به شما تعلق بگیرد؛ اما هنوز چنین اتفاقی نیفتاده و از اطرافیان هم که می‌پرسیم به آنها هم هنوز تعلق نگرفته است. وقتی هم که پیگیری کردیم، اعلام کردند که قرار بود بودجه‌ای برای پرداخت وام پرداخت شود که هنوز پرداخت نشده است.

این هنرمند یادآور شد: یکی از بزرگ‌ترین لطمه‌های این تاخیر این بود که بسیاری هنرمندانی که با کارگاه‌های تولیدی کار می‌کردند، حالا از کار بیکار شده‌اند. به شخصه من مجبور شده‌ام که با شش هنرمندی که همکاری می‌کردم، فعلا قطع همکاری کنم. در حال حاضر یکی از هنرمندانی که با ما کار می‌کرد، همسرش به شدت درگیر کرونا شده است و نیاز به اکسیژن دارد. چند باری از متولیان نیز درخواست کمک کرد، اما هیچ اقدامی صورت نگرفته است.

این فعال حوزه صنایع دستی با بیان اینکه «متاسفانه تمام وعده‌هایی که در این مدت داده شد فقط در حد حرف بود»، خاطرنشان کرد: در دوران کرونا حمایتی از ما صورت نگرفت و معاونت صنایع دستی قدمی برای بهبود شرایط هنرمندان صنایع دستی بر نداشت. فقط حرف‌هایی زده شد که تاکنون عملیاتی نشده است. 

او درباره وضعیت هنرمندانی که بیکار شده‌اند، گفت: بسیاری از هنرمندان در این مدت تغییر شغل داده‌اند. یکی از همکاران نیز به من پیشنهاد داد که کارهایم را در میدان تجریش دستفروشی کنم، اما به دلیل اینکه کار ما با شیشه است نمی‌توانستم چنین کاری انجام دهم؛ اما به طور کلی در جریان هستم که برخی از هنرمندان هم اکنون یا در اسنپ کار می‌کنند یا اینکه محصولاتشان را دست فروشی می‌کنند.

بنی‌جواد خاطرنشان کرد: شرایط به گونه‌ای شده است که برخی از هنرمندان به هر دری می‌زنند تا بتوانند درآمدزایی کنند. این خیلی زشت است که بعد از ۳۰ سال فعالیت هنری، حالا وضعیت برخی از هنرمندان صنایع دستی به گونه‌ای شده که به دنبال هر کاری می‌گردند. در گذشته مسوولان هر کاری که از ما می‌خواستند، انجام می‌دادیم و آبروداری می‌کردیم، اما الان که ما نیاز به حمایت آنها داریم، فراموشمان کرده‌اند. اصلا کسی سراغ ما را هم نمی‌گیرد، چه برسد به اینکه بخواهد حمایت کند.

انتهای پیام