پژوهشگران با وجود تاکید بر ساخت واکسن کووید-۱۹ برای کودکان، باور دارند که این کار از ساخت واکسن بزرگسالان دشوارتر است.
به گزارش ایسنا و به نقل از وایرد، در حالی که پژوهشگران سعی دارند درک خود را در مورد شرایط کودکان در زمان شیوع کروناویروس افزایش دهند، برخی باور دارند که کودکان در رقابت ارائه واکسن نادیده گرفته شده‌اند.
بسیاری از نوزادانی که در اوایل سال جاری میلادی به دنیا آمدند، همراه با ورود کروناویروس پا به این جهان گذاشتند. تولدها در بهار نیز ادامه یافت و پژوهش در مورد واکنش احتمالی انسان نسبت به ویروس و واکسن‌های آن، روی میمون‌های بزرگسال آغاز شد. پژوهشگران مرکز تحقیقاتی “CNPRC” کالیفرنیا از میان آخرین نوزادانی که چند هفته پیش به دنیا آمدند، ۱۶ مورد را برای آزمایش انتخاب کردند. این می‌تواند نخستین گام برای پاسخ دادن به سوالی باشد که کمتر به آن پرداخته شده است؛ کودکان چگونه به واکسن کووید-۱۹ واکنش نشان خواهند داد؟
کار واکسن کووید-۱۹، تلاش برای مقابله گسترده با کروناویروس و پیشگیری از انتقال آن است تا بدین ترتیب، همه‌گیری متوقف شود. این که چگونه واکسن می‌تواند به بالاترین سطح کارآیی خود برسد، هنوز کاملا مشخص نیست اما در مورد کسانی که برای دریافت آن در اولویت هستند، توافق وجود دارد. کسانی که بیشتر در معرض خطر آلوده شدن به ویروس و مرگ هستند، از جمله افراد مسن و کادر درمان باید زودتر واکسن را دریافت کنند. “سال پرمار” (Sallie Permar)، ایمنی‌شناس “دانشگاه دوک”(Duke University) آمریکا گفت: ابتدا باید آتش را خاموش کنید. برای رسیدن به این مرحله ابتدا باید واکسن روی بزرگسالان سالم آزمایش شود تا ایمنی و کارآیی آن ثابت گردد. پژوهش‌های بعدی نیز روی گروه‌هایی انجام می‌شوند که بیشتر در معرض خطر قرار دارند.
پژوهش‌ها در مورد کودکان به چه صورت است؟
به گفته پالمر، پژوهش در مورد واکسن مانند پژوهش‌های بزرگسالان نبوده و یا کامل نشده است. بخشی از این موضوع می‌تواند به خاطر مشکلات متداول پژوهش در مورد کودکان باشد. بررسی کودکان در پژوهش‌ها، به خاطر نگرانی‌های ایمنی و اخلاقی و پیچیدگی سیستم ایمنی آنها، دشوارتر از بررسی بزرگسالان است اما بخش دیگری از دشواری پژوهش نیز می‌تواند به خاطر نقش مبهم کودکان در همه‌گیری باشد. به نظر می‌رسد که کودکان از بدترین آثار کروناویروس نجات می‌یابند زیرا آمار بستری شدن و مرگ و میر ناشی از کروناویروس در کودکان، کمتر از بزرگسالان است. اگرچه واضح است که کودکان هم به ویروس مبتلا می‌شوند و هم آن را انتقال می‌دهند اما هنوز مشخص نیست که میزان ابتلای آنها در مقایسه با بزرگسالان چقدر است.
در هر حال، به مرور زمان تصویری از تفاوت‌های ظریف آشکار شد و پژوهش‌ها نشان داد که کودکان می‌توانند نقش بزرگتری در انتقال ویروس داشته باشند. این یافته‌ها، کروناویروس و دیگر ویروس‌های تنفسی را که کودکان برای مقابله با آنها واکسینه می‌شوند، در خط اول توجه قرار می‌دهند. واکسیناسیون، نقش مهمی در مهار گسترش بیماری و محافظت از گروه‌های آسیب‌پذیرتر بر عهده دارد.
“ایوان اندرسون”(Evan Anderson)، پژوهشگر “دانشگاه اموری”(Emory University) گفت: کودکان نباید از سرعت تلاش ما جا بمانند و واضح است که ما قصد نداریم چنین اتفاقی رخ دهد.
اندرسون و همکارانش، پروتکلی را ابداع کرده‌اند که سازندگان واکسن کووید-۱۹ را در روند آزمایش کودکان و مقایسه نتایج واکسن‌های متفاوت هدایت می‌کند. وی افزود: این موضوع ضرورت دارد که آزمایش‌های دقیقی انجام دهیم.
قوانین فدرال، به داروسازانی نیاز دارند که محصولات خود را روی کودکان آزمایش کنند و از عهده عوامل خطرناک مربوط به سن و دوز دارو برآیند اما زمان انجام دادن این کار، به مذاکره میان دولت‌ها و شرکت‌ها بستگی دارد. فرآیند ابداع واکسن برای کودکان حتی در زمانی که همه‌گیری بیماری وجود ندارد، با روند دشواری همراه است.
آزمایش‌های کودکان معمولا هنگامی آغاز می‌شود که ایمنی و کارآیی یک واکسن در مرحله دوم و سوم آزمایش بزرگسالان، به خوبی اثبات شده باشد. سازندگان واکسن در این مرحله، بررسی گروه‌های کوچکتری از کودکان را آغاز می‌کنند تا به همان سطح تاثیر و کارآیی بزرگسالان برسند. آنها مرحله سوم آزمایش کودکان را هنگامی آغاز می‌کنند که کارآیی و ایمنی واکسن، خود را در بیشتر کودکان نشان داده باشد.
سوال اینجاست که با وجود یک بیماری همه‌گیر و نگران کننده، سازندگان واکسن قصد دارند این فرآیند را چه زمانی آغاز کنند؟ بخشی از نگرانی‌ها مربوط به در اختیار داشتن داده‌های ایمن برای مدیریت پیامدهای نادر است. “پدرو پیدرا”(Pedro Piedra)، پژوهشگر حوزه بیماری‌های تنفسی نوزادان گفت: برخی از اثرات جانبی از جمله تب که بروز آنها در بزرگسالان ملایم است، می‌توانند در کودکان شدیدتر ظاهر شوند. تصمیم‌گیری برای آغاز آزمایش کودکان باید با ارزیابی دقیق خطرات و مزایا در گروه‌های سنی متفاوت همراه باشد. باید توجه داشت که تاثیر ویروس بر یک فرد ۱۲ ساله با یک نوزاد متفاوت است.
هیچ حقیقتی وجود ندارد که به سادگی نشان دهد عملکرد سیستم ایمنی کودکان و بزرگسالان متفاوت است. این امکان همیشه وجود دارد که سیستم ایمنی جوان، واکنش غیرمنتظره‌ای نسبت به واکسن داشته باشد و یا عوارض جانبی عجیبی نشان دهد.
“دانشگاه آکسفورد” (Oxford University) و “شرکت استرازنکا”(AstraZeneca) اعلام کرده‌اند که قصد دارند پس از طی کردن مراحل دوم و سوم آزمایش واکسن، آزمایش آن را روی یک گروه کوچک از کودکان بین پنج تا ۱۲ سال آغاز کنند.
هیچ واکسنی نمی‌تواند صد درصد از شیوع بیماری پیشگیری کند
اندرسون ادامه داد: گاهی اوقات باید چنین قدمی را برای کودکان برداریم تا از بیماری و مرگ و میر آنها پیشگیری کنیم. در هر حال این نکته را نیز نباید از یاد برد که هیچ واکسنی نمی‌تواند صد درصد از شیوع بیماری پیشگیری کند؛ به خصوص افراد مسن که سیستم ایمنی آنها، واکنش کمتری نسبت به واکسن دارد.
“جیمز کمپبل”(James Campbell)، پژوهشگر بیماری‌های عفونی “مدرسه پزشکی دانشگاه مریلند”(UMSOM) گفت: انتظار نمی‌رود که واکسیناسیون هدفمند در میان افرادی که میزان خطر در آنها بالا است، حتما عملکرد خوبی داشته باشد. تنظیم کردن برنامه واکسیناسیون براساس معیاری مانند میزان خطر، بسیار دشوارتر است.
کمپبل در صحبت‌های خود، به واکسن “پنومونیه”(pneumoniae) اشاره کرد که از عفونت باکتریایی عامل پنومونیه و مننژیت پیشگیری می‌کند. پژوهشگران، هم کودکان و هم بزرگسالانی که واکسن به آنها تزریق شده بود، بررسی کردند و دریافتند بزرگسالانی که بیشتر در معرض خطر قرار دارند، کمتر از مزایای این واکسن بهره می‌برند. واکسن بسیاری از بیماری‌هایی که ناشی از ویروس‌های تنفسی مانند آنفلوانزا هستند نیز شرایط مشابهی دارد. کمپبل افزود: ارائه یک واکسن موثر می‌تواند هم از بیماری و هم از گسترش ویروس پیشگیری کند.
این که آیا واکسن‌های در حال ساخت می‌توانند به پیشگیری از بیماری و گسترش ویروس کمک کنند یا نه، هنوز هم در کودکان و هم در بزرگسالان نامشخص است؛ اگرچه شاید مرحله سوم آزمایش‌ها بتواند پاسخ‌هایی در این مورد ارائه دهد. پژوهشگران حوزه واکسن سعی دارند آنچه تاکنون در مورد واکنش طبیعی سیستم ایمنی نسبت به ویروس یاد گرفته‌اند، در کار خود منعکس کنند. این اطلاعات در مورد سیستم ایمنی بزرگسالان بیشتر است اما داده‌های کمی در مورد واکنش طبیعی کودکان وجود دارد. پرمار و گروهش امیدوارند که بتوانند با آزمایشی که در کارولینای شمالی انجام می‌دهند، این شکاف‌ها را پر کنند. آنها در این آزمایش، ۳۰۰ کودک را که اعضای خانواده آنها به کووید- ۱۹ مبتلا شده‌اند، مورد بررسی قرار داده‌اند و واکنش ایمنی ۶۰ نفر از این کودکان را ردیابی می‌کنند. هدف از این آزمایش‌ها، ارائه پادتن‌های قوی است که می‌توانند ویروس را خنثی کنند.
پرمار اضافه کرد: واکسیناسیون در آغاز زندگی می‌تواند به واکنش ایمنی قوی‌تر و بادوام‌تر به خصوص در مقایسه با افراد مسن‌تر منجر شود. دلیل دقیق این موضوع مشخص نیست اما یکی از نظریه‌های مطرح شده این است که سیستم ایمنی جوان، مانند لوحی پاک است که به آن امکان می‌دهد تا سازگاری بهتری با درمان داشته باشد. در هر حال، به داده‌های بیشتری در این مورد نیاز است. کروناویروس، یک تهدید جدید به شمار می‌رود و سیستم ایمنی بدن با روش‌های پیچیده‌ای کار می‌کند.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
