گاهی در پس‌زمینه یک سخنرانی به چشم می‌خورند و گاهی دیوارهای یک کافه را تزئین می‌کنند؛ مدت‌هاست به یکی از عناصر عکاسی مدلینگ تبدیل شده‌اند یا این‌که افراد می‌خواهند خودشان را با آن‌ها زیباتر کنند؛ کتاب‌هایی که گاهی چندبرابر دیگر کتاب‌ها خریده می‌شوند اما هرگز خوانده نمی‌شوند.
به گزارش ایسنا، روزهای قرنطینگی و شرکت در جلسه‌ها و وبینارها از خانه، تصاویری را به نمایش گذاشت که در اغلب آن‌ها یک جزء مشترک دیده می‌شود؛ قفسه‌ای از کتاب پشت سر فرد یا ردیفی از آن‌ها روی میز و گاهی هم هر دو. گویی چند دقیقه پیش از شروع جلسه، با خود گفته باشند که کجا بنشینند تا تصویرشان بهتر و زیباتر باشد و جایی جز پشت به قفسه کتاب‌ها یا کنار آن‌ها را نیافته باشند تا تصاویری به نمایش درآیند که کتاب‌ها در آن‌ها شیء و دکوری بیش نیستند! این روزها این نوع تصاویر را علاوه بر فضای مجازی، در شبکه‌های مختلف تلویزیونی هم زیاد می‌بینیم.
این البته تنها موقعیتی نیست که کتاب‌ها در آن هویت دکوری به خود می‌گیرند؛ برخی از کافه‌ها هم برای پر کردن دکوراسیون‌شان به سراغ آن‌ها می‌روند؛ ضمنا انگار هرچه کهنه‌تر و با جلدی نم‌کشیده‌تر باشند، دکوری‌ترند! به خوبی واضح است که چند کارتن از کتاب‌های یک دست دوم‌فروشی را به کیلویی فلان تومان خریده و در قفسه‌های طراحی‌شده بر دیوارهای کافه جای داده‌اند.
هیچ سنخیتی در موضوع کتاب‌ها دیده نمی‌شود؛ اما سنخیت در رنگ چرا! اصلا براساس هارمونی رنگ آن‌ها را چیدمان کرده‌اند، ردیفی از سفیدها، ردیفی از سرخ‌ها و … .
مشتریانی که به قصد گپی دوستانه و صرف قهوه یا غذایی آمده‌اند اگر خیلی فرهیخته باشند توجه‌شان به این نسخه‌های کهنه و پوسیده جلب می‌شود و بعد به عنوان‌ها دقت می‌کنند، بقیه هم فضا را برای گرفتن عکس یادگاری مناسب می‌بینند.
به نظر هدف رخ زیبا و فرهیخته کافه صرفا به نیت جذب مشتری است.
اما کار کتاب فقط در قاب وب‌کم‌ها یا منظره کافه‌ها نیست که به دکوری بودن کشیده شده است؛ این کالای فرهنگی انگار در قاب دوربین‌ها هم به جزئی دکوری یا ابزاری برای زیبایی‌بخشی تبدیل شده است. در حالی که از یک فرد یا دیزاین میز یا منظره‌ای عکس‌برداری می‌شود، اغلب پای یک کتاب هم به میان می‌آید، در این انتخاب‌ها البته ابدا موضوع و محتوا مهم نیست، بلکه رنگ و شکل کتاب‌هاست که آن‌ها را مناسب یک عکس می‌کند.
شاید به همین دلیل هم هست که برخی ناشران در سال‌های اخیر به طراحی زیباتر جلد کتاب‌ها روی آورده‌اند و شاهد جلدهایی با رنگ‌های شاد یا پر از گل که البته گاهی سنخیتی هم با موضوع کتاب ندارند، هستیم.
ناگفته نماند که عده‌ای هم اصلا برای عکاسی به کتابفروشی‌ها می‌روند و نتایج آن می‌شود عکس‌هایی با «ژست کتاب»!
اما اگر از کتاب‌هایی که به راستی برای خواندن خلق شده‌اند، هر چند که ممکن است بیشتر به آن‌ها نگاه ابزاری و دکوری شود بگذریم به کتاب‌هایی توخالی می‌رسیم که اتفاقا اصلا و فقط به کار دکوراسیون می‌آیند.
در سال‌هایی که روزگار کتاب‌های فاخر به سختی می‌گذرد و آثار ارزشمند به بهانه گرانی کمتر خریداری می‌شوند، کتاب‌هایی چاپ می‌شوند که از بخش لوازم دکوراسیون فروشگاه‌ها به خانه مردم می‌آیند.
دکوری‌هایی که بعضا چندبرابر کتاب‌های واقعی قیمت دارند، توسط یک فروشگاه این‌گونه توصیف می‌شوند: «کتاب‌های دکوراتیو ما علاوه بر کاربرد به عنوان میز و عسلی، کتابخانه و طبقات را زیباتر می‌کند. نقاشی‌های چاپ‌شده روی این کتاب‌ها از نقاشی‌های معروف دنیا انتخاب شده که بیشتر متعلق به دوران رنسانس است؛ دورانی که شکوفایی هنری و علمی تمدن‌های کنونیِ غرب را بنا نهاد است، نقاشی‌های چاپ‌شده مربوط به نقاشان ایتالیایی، آلمانی و هلندی است که در بزرگ‌ترین موزه‌های دنیا نگهداری می‌شوند و شما با استفاده از این کتاب‌ها در کتابخانه و یا دکوراسیون منزل خود و با هر بار دیدن آن‌ها به بزرگ‌ترین موزه‌های دنیا سفر خواهید کرد.»
فروشگاه دیگری هم کتاب را به روایت خود این‌طور توصیف می‌کند: «کتاب‌ها یکی از بهترین و غالبا پرکاربردترین دکوری‌ها به خصوص در نشیمن و یا اتاق کار محسوب می‌شوند که فضا را زیبا، مدرن و مهم‌تر از همه، منظم‌تر می‌سازند. از بهترین‌ترین مکان‌ها برای قرارگیری کتاب‌های دکوری، میز جلو مبلی در پذیرایی محسوب می‌شود که شما می‌توانید با چیدمان آن‌ها در کنار یا روی هم با ابعاد مختلف میز را به زیبایی تزئین کنید و همچنین می‌توانید روی کتاب‌ها را با گیاهان و یا شمع و یا اقلام دکوری تزیین کنید. این محصول زیبا برای هدیه به عزیزان‌تان مناسب است.»
فراموش نشود که در سال‌های اخیر بخشی از سرانه اندک خرید کتاب صرفا به بهانه تناسب با دکوراسیون است، کتاب‌هایی که چون با هارمونی رنگ کتابخانه عده‌ای متناسب هستند می‌روند و آثار فاخر که شاید طراحی ساده‌ای داشته باشند می‌مانند و خاک می‌خورند تا شاید کسی بیاید و آن‌ها را دستش بگیرد و یا روی سرش بگذارد، عکسی بگیرد و برود و با خیال آن‌که این یکی را هم خوانده است آن را در صفحه شخصی‌اش با مخاطبان به اشتراک بگذارد.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
