عربستان سعودی و متحدانش در گروه صادرکنندگان نفت اوپک پلاس از ابتدای ماه مه دور جدیدی از کاهش تولید نفت را آغاز کردند بنابراین شاید صحبت درباره استراتژی خروج از توافق زود به نظر برسد.
به گزارش ایسنا، اما بخش مهمی از مدیریت موفق بازار شناخت زمان مناسب برای افزایش تولید و ظرفیت به منظور پیشی گرفتن از سرمایه گذاری بیشتر رقیبان و رقیبان احتمالی است.
بزرگترین مشکل اوپک، بیشتر از این که ادامه محدودیت عرضه برای تقویت قیمتها باشد، افزایش تولید در وقت مناسب پس از افت شدید قیمت بوده است.
در پی کاهش تولید نفت در سالهای ۲۰۰۹، ۲۰۱۷ و ۲۰۱۹، عربستان سعودی و متحدانش به مدت طولانی تولیدشان را محدود نگه داشتند و اجازه دادند قیمتها بیش از حد بالا بروند. نتیجه تعلل این تولیدکنندگان، افزایش تولید رقیبانشان به خصوص صنعت نفت شیل آمریکا بود که نهایتا سهم بیشتری از بازار نفت را تصرف کرد و باعث افت شدید قیمت و بازگشت اوپک به سر خانه اولش شد.
سیکل تولید مازاد تقاضا، افت قیمت، کاهش تولید اوپک، کاهش سطح ذخایر نفت، افزایش غیرپایدار قیمتها، افزایش تولید شیل و تجدید مازاد عرضه نوسان فوق‌العاده بزرگی را ایجاد کرده است.
اگر عربستان سعودی و متحدانش در اوپک پلاس بخواهند این بار سیکل مذکور را تعدیل کنند، بایستی در برابر افزایش قیمتها و همچنین افت قیمتها سرعت عمل نشان دهند؛ به خصوص عربستان سعودی باید کاهش ذخایر و افزایش قیمتها را باید سیگنالی برای افزایش تولید خود ببیند، پیش از این که تولیدکنندگان شیل برای پر کردن خلا دست به کار شوند.
یافتن قیمت مناسب
عربستان سعودی تلاش کرد قیمت نفت را در نخستین دوران رونق نفت شیل (۲۰۱۴-۲۰۱۲) بالای ۱۰۰ دلار در هر بشکه و در طول دومین دوران رونق نفت شیل (۲۰۱۹-۲۰۱۷) بالای ۷۰ دلار در هر بشکه نگه دارد.
این اهداف قیمت غیررسمی در هر دو بار بسیار بالا بود و به افزایش غیرقابل پایدار تولید نفت شیل منجر شد و همزمان با محدود شدن رشد مصرف نفت جهان، به سقوط قیمتها انجامید. تولیدکنندگان نفت شیل آمریکا تقریبا همه رشد مصرف جهانی نفت در پنج سال از هشت سال گذشته که میانگین قیمت هر بشکه نفت برنت ۶۵ دلار بود را تصرف کردند.
عربستان سعودی و سایر اعضای اوپک پلاس تنها موفق شدند بخشی از سهم بازار از دست رفته خود را در مدت سه سال از ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۷ که میانگین قیمت نفت برنت ۵۶ دلار یا کمتر بودند، بازیافته یا حفظ کنند.
اما در ابتدای سال ۲۰۲۰ که قیمتها در محدوده ۵۰ تا ۶۰ دلار بود، روسیه که از تداوم از دست رفتن سهم بازارش و تصرف آن توسط رقیبان آمریکایی سرخورده شده بود، اوپک پلاس را برای افزایش تولید تحت فشار قرار داد.
به نظر می‌رسد روسیه به این نتیجه رسیده بود که نفت ۵۰ دلاری یا اندکی بالاتر پایدار است اما عربستان سعودی خواهان تداوم محدودیت عرضه برای دستیابی به نفت ۷۰ دلاری یا بیشتر بود زیرا به درآمدهای نفتی بیشتری نیاز داشت.
برقراری توازن در بازار
اگر عربستان سعودی و روسیه خواهان اجتناب از اختلاف نظر اخیرشان و ازسرگیری جنگ قیمت نفت هستند، باید درباره زمان و چگونگی خروج از توافق فعلی کاهش تولید فکر کنند.
اوپک پلاس اوایل آوریل یک برنامه کاهش تولید را تا پایان سه ماهه نخست سال ۲۰۲۲ اعلام کرد که تحت آن تولید به تدریج افزایش پیدا می‌کند اما در این طرح به قیمتها توجهی نشده است.
نفت برنت که ماه گذشته در مقطعی به ۲۰ دلار در هر بشکه نزول کرده بود، اکنون به بیش از ۳۵ دلار صعود کرده است. اگر بازار نفت در چند ماه آینده دچار کمبود عرضه شود، روند رشد قیمتها احتمالا تداوم پیدا خواهد کرد.
عربستان سعودی، روسیه و تولیدکنندگان نفت شیل آمریکا باید تولید و قیمتهایی را شناسایی کنند که مصرف بهبود یافته را به شکل پایداری میان آنها تقسیم کند.
هماهنگی میان عربستان سعودی و روسیه باعث خواهد شد در واکنش به قیمتها، تولیدشان را تنظیم کنند و سیگنال مهمی برای برنامه ریزی سرمایه گذاری شرکتهای شیل و سایر تولیدکنندگان نفت فراهم خواهد کرد.
بر اساس گزارش رویترز، تاریخ نشان داده که اوپک هرگز در عملکرد به موقع و مدیریت افزایش تولید، خوب نبوده است و افزایش تولید در موقعیت نامناسب به فروپاشی رونق بازار منجر شده است.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
