استفاده از پرتوهای نور برای ارائه اینترنت در کنیا

به گزارش ایسنا و به نقل از انگجت، مدتی است که در مورد پروژه “ارتباطات نوری فضای آزاد”(FSOC) متعلق به شرکت “الفبت”(Alphabet) می‌شنویم. از آنجا که نام‌هایی نظیر “Google Fiber” یا “Project Loon” در ذهن نمی‌ماند، شرکت “الفبت” برای حل این مشکل، این پروژه را “تارا”(Taara) نام نهاده است.

این نشان می‌دهد که شرکت مادر “گوگل” اکنون این فناوری را که از جعبه‌های پرتوی لیزر برای ارائه اتصال اینترنت استفاده می‌کند، به عنوان یک فناوری می‌داند که در نهایت می‌تواند به یک تجارت واقعی تبدیل شود.

“ماهش کریشناسوامی” مدیر پروژه “تارا” در یک پست وبلاگ اعلام کرد که این تیم به طور رسمی همکاری خود را با غول مخابراتی آفریقا موسوم به “Econet” آغاز کرده است. مشخص نیست که اعتبار این پروژه چقدر است، اما چیزی که مشخص است این است که سخت افزارهای پروژه “تارا” از سیستم شرکت مخابراتی “Econet” در کنیا پشتیبانی خواهد کرد.

“تارا” به عنوان یک راه حل کمکی برای پروژه “Loon” که از بالن برای انتقال اینترنت به مناطق روستایی استفاده می‌کند، شروع به کار کرد و به دنبال راه‌هایی برای به اشتراک گذاشتن داده‌ها با کشتی‌های بادی بود.

این تیم با موفقیت از “FSOC” برای ارسال داده بین بالن‌هایی که فاصله آنها بیش از ۱۰۰ کیلومتر بود، استفاده کرد. سپس بحث در مورد استفاده از این فناوری روی زمین آغاز شد. پروژه “FSOC جذاب است، زیرا از نور، دقیقاً مانند کابل‌های فیبر نوری استفاده می‌کند، اما به هیچ تاسیسات و انشعاباتی نیاز ندارد. بنابراین از نظر تئوری، استقرار و بکارگیری آن به ویژه در مناطقی که توسط رودخانه‌ها، پارک‌های ملی یا شهرهایی که درگیر جنگ هستند، احاطه شده است، ارزان‌تر، سریع‌تر و ساده‌تر است.

هر چند “تارا” محدودیت‌هایی هم دارد. ترمینال‌ها در فاصله‌های حداکثر ۲۰ کیلومتری بهترین عملکرد را دارند و برای کار به یک “افق دید” بدون مانع نیاز دارند. به همین دلیل آنها را به طور معمول در برج‌ها، تیرها یا پشت بام‌ها مستقر می‌کنند.

پهنای باند آن نیز حدود ۲۰ گیگابیت بر ثانیه است که به گفته تیم سازنده، برای تماشای همزمان یوتیوب توسط هزاران نفر کفایت می‌کند.

بنابراین “تارا” یک راه حل عالی برای شهرها و روستاهای کوچکتر خواهد بود.

انتهای پیام