گوانجو ششمین شهر بزرگ کره جنوبی و بزرگترین شهر در منطقه ژولا (شامل استان های ژئولابوک و ژولانام) است. این منطقه به طور سنتی محیط مطلوبی برای کشاورزی بوده است. به موازات همین ویژگی ها، این منطقه سنت و تاریخ دیرینه ای هم از قیام دهقانان علیه حاکمان دارد. یکی از این قیام ها برای دستیابی به دموکراسی و آزادی، عملا پایه گذار کره جنوبی نوین شد.
به گزارش ایسنا، در اواسط قرن بیستم، گرایش به کمونیسم در ژولانام بسیار رایج بود، که دولت ضد کمونیست کره جنوبی را به شدت مختل کرد که به درگیری بین مردم و دولت منجر شد.
گوانگجو یک گورستان ملی دارد که درواقع عملا نمایشگاه و موزه ای طبیعی درباره قیام سرکوب شده مردم است.
دیکتاتورهای مختلفی در این منطقه حاکم بودند که با وجود آنان، مردم کره جنوبی امیدوار بودند روزی دموکراسی و برابری بر محل زندگی شان حاکم شود؛ درنتیجه به مبارزه و قیام هایی اقدام کردند که، کشته هایی از اقشار و سنین مختلف بود.
در قیام ماه می، نیروها به روی جمعیت تظاهرات کننده آتش گشودند که درپی آن بیش از 500 نفر کشته شدند. هنوز مشخص نیست چه کسی دستور آتش را صادر کرد؛ زیرا دولت مستقر بسیاری از اسناد مظنون را از بین برد. اجساد آن قربانیان در حال حاضر در گورستان ملی ماه می دفن شده اند.
پس از این قتل عام ، برخی از معترضان به ایستگاه های پلیس و زره پوش ها در نزدیکی گووانجو حمله کردند و یک شبه نظامی را تشکیل دادند و ارتش جمهوری کره (ROK) ارتش جمهوری مرکزی را از مرکز شهر گوانجو بیرون راند. رسانه های جمعی که در اختیار دولت بودند، عملاً نسبت به آنچه در گووانجو اتفاق افتاد دروغ گفتند.
با این حال، برخی از معترضان گوانجو موفق شدند از شهر محاصره شده خارج شوند و اخبار را در استان ژولانام پخش کنند. این امر اعتراضا های بسیاری را در شهرهای دیگر برانگیخت.
سپس مردم گوانگجو به تجربه عمیقی دست یافتند. آنها دریافتند که در واقع می توانند خودشان را اداره کنند. اما چندی بعد، ارتش دوباره وارد مرکز شهر گوانجو شد، با شبه نظامیان شهروند جنگید و آنها را شکست داد.
قیام گوانجو به طور موقت نتوانست دموکراسی را به کره جنوبی بیاورد اما تأثیر ماندگاری داشت. مردم گوانجو هر ساله به اعتراض خود ادامه دادند و خواستار تصدیق حقایق در مورد قیام و جبران خسارت قربانیان شدند.
در اواخر دهه 1980، مردم کره جنوبی بیشتر و بیشتر حقیقت را درباره قیام گوانجو شنیدند، و این جنبش های سیاسی بسیار مؤثر بودند که سرانجام موفق شدند کره جنوبی را دموکراتیک کنند.
در دهه 1990 مسوولان وقت دولت که مسوولیت سرکوب قیام گوانگجو به عهده داشتند، تحت پیگرد قرار گرفتند و به اتهام جنایات به زندان فرستاده شدند.
اکنون گورستان محل دفن قربانیان قیام گوانگجو به یک یادمان بزرگ تبدیل شده است. در کنار بسیاری از قبرها عکسهای قربانیان قیام وجود دارد. بیشتر آنها مانند جوانان معمولی اواخر دهه 70 و اوایل دهه 80 به نظر می رسند.
همچنین آثار هنری در محوطه وجود دارد که در اطراف قبرها طراحی شده اند.
گورستان 18 می در حاشیه شهر گوانجو قرار دارد و با اتوبوس حدود یک ساعت از مرکز شهر فاصله دارد و فرصتی است برای ادای احترام بازدیدکنندگان از کره به قربانیان استقرار دموکراسی.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
