محمدجعفر محمدزاده می‌گوید: نظامی یکی از بزرگ‌ترین به تاراج‌رفته‌های تاریخ و فرهنگ ایران است و باید برای بازگرداندن او به جایگاه و پایگاهش تلاش کرد.
به گزارش ایسنا در یادداشت این نویسنده و پژوهشگر با عنوان “نظامی که نظمِ دری کارِ اوست” آمده است: پیش‌تر درباره نظامی گنجوی و جایگاه شعر او در ادب فارسی در جاهایی گفته و نوشته‌ام؛ همان نظامی که امروز بر روی سنگ مزارش، در زادگاهش، تنها نامی از او به زبان فارسی دیده می‌شود؛ همو که اشعارش را ترجمه و جعل می‌کنند و به نام شعر نظامی می‌پراکنند تا قوم‌سازی و تاریخ‌سازی کنند؛ او که یکی از بزرگ‌ترین به تاراج‌رفته‌های تاریخ و فرهنگ ایران است و باید برای بازگرداندن او به جایگاه و پایگاهش تلاش کرد؛ او که صاحب «پنج گنج» است و دارنده بزرگ‌ترین و باشکوه‌ترین حماسه‌های عاشقانه ایرانی است؛ او که امروز در وطن خویش غریب افتاده است؛ و «دری نظم کردن سزاوار اوست».
در ادامه بیت‌هایی از شرف‌نامه او در «پنج گنج» را بخوانید:
چو در من گرفت آن نصیحت‌گری
زبان برگشادم به دُرّ دری
نهادم ز هر شیوه هنگامه‌ای
مگر در سخن نو کنم نامه‌ای
در آن حیرت‌آبادِ بی‌یاوران
زدم قرعه بر نامِ نام‌آوران…
نظامی که نظم دَری کار اوست
دَری نظم کردن، سزاوارِ اوست
چنان گوید این نامه نغز را
که روشن کند خواندنش مغز را
دلِ دوستان را بدو نور باد
وزاو دیده دشمنان، دور باد
انتهای پیام
منبع: ایسنا
