خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) – محرم در شعر
سیدحسن حسینی
شوریده‌سری که شرح ایمان می‌کرد
هفتاد و دو فصلِ سرخ عنوان می‌کرد
با نای بریده نیز بر منبرِ نی
تفسیر خجسته‌ای ز قرآن می‌کرد
***
دریا به طلب از برهوت تو گذشت
یک قافله نعره در سکوت تو گذشت
آن روز اگرچه تشنه بودی، اما
صد رشته قنات در قنوت تو گذشت
***
هر دم که ز کارزار برمی‌گردی
شوریده و بی‌قرار برمی‌گردی
این‌بار کدام لاله‌ات پرپر شد
کاین گونه شکسته‌وار بر می‌گردی؟
***
بی خون تو گل، رنگ بهاران نگرفت
این بادیه بوی سبزه‌زاران نگرفت
کی نغمه‌گر زمانه در پرده داغ
از تشنگی تو خواند و باران نگرفت؟
***
در فصل تو برگ و بار دارد دل ما
خاصیّت نوبهار دارد دل ما
آیینه که حیران نشود آینه نیست
با داغ تو اعتبار دارد دل ما
سیدحسن حسینی، شاعر، نویسنده و پژوهشگر ادبی یکم فروردین‌ماه ۱۳۳۵ در تهران متولد شد. او از سال ۱۳۵۲ نوشتن و سرودن را در مطبوعات قبل از انقلاب به ویژه مجله «فردوسی» آغاز کرد. او در حوزه اندیشه و هنر اسلامی (حوزه هنری) مسئولیت بخش ادبیات و شعر را به همراه قیصر امین‌پور بر عهده داشت و از سال ۱۳۷۸ به فعالیت در واحد ویرایش رادیو تهران مشغول شد. این شاعر در سال ۱۳۷۹ مجموعه کامل غزلیات بیدل دهلوی را که نزدیک به سه‌هزار غزل را در بر می‌گیرد به صورت ضبط‌شده خواند. سیدحسن حسینی در چهارمین همایش چهره‌های ماندگار در سال ۱۳۸۳ مورد تقدیر قرار گرفت.
از آثار او می‌توان به «هم‌صدا با حلق اسماعیل»، «براده‌ها»، «گنجشک و جبرئیل»، «سکانس کلمات»، «نوش‌داروی طرح ژنریک»، «سفرنامه گردباد» و … اشاره کرد.
سیدحسن حسینی نهم فروردین‌ماه ۱۳۸۳ در سن ۴۸سالگی درگذشت.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
