متابولیسم انگل می‌تواند بر مقاومت دارویی آن موثر باشد

به گزارش ایسنا و به نقل از فیز، پژوهشگران آمریکایی، بینش جدیدی در مورد نحوه مقاومت یک انگل در برابر درمان‌های کنونی ارائه داده‌اند.

بررسی‌هایی که در مورد سلول‌های انسانی آلوده به انگل “تریپانوزوم کروزی”(T. cruzi)، انگل عامل “بیماری شاگاس”(Chagas disease) انجام شده است، نشان می‌دهد که حالت متابولیک آن، اثربخشی داروهای “آزول”(Azole) که رشد آن را مهار می‌کنند، افزایش می‌دهد. شاید یافته‌های این پژوهش بتوانند برای ارائه داروهای ضد میکروبی موثرتر، کارآمد باشند.

بیماری شاگاس یا “تریپانوزومیازیس آمریکایی”(American trypanosomiasis) می‌تواند عامل مشکلی ناگهانی، حاد و بلندمدت باشد. به گزارش “سازمان جهانی بهداشت”(WHO)، تخمین زده می‌شود که حدود شش تا هفت میلیون نفر از مردم سراسر جهان، به انگل تریپانوزوم کروزی مبتلا هستند که عامل این بیماری است. نشانه‌های این بیماری می‌توانند از خفیف تا شدید باشند اما معمولا تا مرحله مزمن بیماری ظاهر نمی‌شوند.

“پیتر دومولین”(Peter Dumoulin)، پژوهشگر ارشد این پروژه گفت: هدف درمان بیماری شاگاس و سایر بیماری‌های عفونی، از بین بردن پاتوژن در بدن میزبان آلوده است. راه‌های کمی وجود دارند که پاتوژن‌ها به واسطه آنها از درمان ضد میکروبی نجات می‌یابند. یکی از گزینه‌هایی که کمتر مورد بررسی قرار گرفته است، تاثیر متابولیک و تنوع محیطی پاتوژن‌ها بر کارآیی درمان ارائه شده است و ما می‌خواهیم بدانیم که آیا این عوامل، نقش مهمی در مقاومت دارویی انگل تریپانوزوم کروزی بر عهده دارند یا خیر.

یک مرحله درون‌درون‌سلولی در چرخه زندگی تریپانوزوم کروزی وجود دارد که در آن به “آماستیگوت”(Amastigote) تبدیل می‌شوند. آماستیگوت‌ها، شکل تکثیر شده انگل هستند که در میزبان آلوده شده باقی می‌مانند. این پژوهش نشان داد که حساسیت آماستیگوت‌ها نسبت به داروهای آزول، در حضور تراکم خاصی از اسیدآمینه گلوتامین، مستقل از سرعت رشد انگل افزایش می‌یابد.

پژوهش‌های بیشتر نشان داد که سوخت و ساز گلوتامین انگل تریپانوزوم کروزی، به تولید “الکل‌های استروئیدی” یا “استرول‌ها” (Sterols)  همراه با تجمع استرول‌های غیر استاندارد و مواد سمی در حضور آزول‌ها منجر می‌شود. این یافته‌ها نشان می‌دهند که ناهمگنی متابولیکی در تعامل میان انگل و میزبان می‌تواند به شکست خوردن برخی از داروها ختم شود و ارتباط جدیدی را میان متابولیسم و کارآیی دارو نشان دهد.

“باربارا بورلی”(Barbara Burleigh)، از پژوهشگران این پروژه گفت: پژوهش ما شواهد بیشتری را ارائه می‌کند که نشان می‌دهند حالت متابولیکی یک ریزارگانیسم‌، برای تعیین میزان حساسیت آن نسبت به مواد ضد میکروبی مهم است. این پژوهش می‌تواند بنیان مهمی برای انجام دادن پژوهش‌های بیشتر باشد. شاید درک بهتر متابولیسم انگل تریپانوزوم کروزی و انگل‌های دیگر و دلیل شکست خوردن داروهای کنونی در درمان عفونت بتواند به ارائه درمان‌های موثرتری برای بیماری شاگاس و دیگر بیماری‌های عفونی کمک کند.

این پژوهش، در مجله “eLife” به چاپ رسید.

انتهای پیام